METODY LECZENIA

Osteopatia (medycyna osteopatyczna) jest filozofią, nauką i sztuką.

Jej głównym założeniem jest traktowanie organizmu ludzkiego jako integralnej całości w której zachodzą powiązane ze sobą procesy. W myśl tej zasady badanie osteopatyczne nie koncentruje się na jednej wybranej części ciała. Zadaniem osteopaty jest odnalezienie pierwotnej dysfunkcji organizmu, która początkowo może wydawać się niezwiązana z aktualnymi dolegliwościami.

Osteopatia kieruje się żelaznymi zasadami które mówią o  jedności organizmu. Ciało jako struktura i wszystkie procesy w nim zachodzące to nierozerwalna jedność. Równie istotne w medycynie osteopatycznej jest założenie, że najlepszego lekarza każdy z nas nosi w sobie – jest nim własny układ odporności. Nasze ciało ma zdolność samoleczenia i samoregulacji. w związku z tym zamiast ingerować z zewnątrz, wystarczy pobudzić i wspomóc układ odpornościowy pacjenta.

Centrum Rehabilitacji Bugaj & Lachowski to nie tylko terapeuci którzy podczas pracy z Pacjentem wykorzystują sprawdzone na całym świecie metody fizjoterapeutyczne.

To również świetni diagności kliniczni i funkcjonalni. Dopełnieniem całego badania w naszym Centrum jest ultrasonografia (USG) która daje nam nieograniczone możliwości. Na miejscu możemy zdiagnozować i stwierdzić uszkodzenie mięśni, więzadeł i stawów. Możemy uczyć Pacjenta ćwiczeń pod kontrolą USG (ultrasonograficzny biofeedback inaczej sonofeedback). Bardzo pomocne i niezastąpione jest to w niestabilności stawu barkowego, zespołach cieśni, konfliktach rzepkowo – udowych, itp. Ultrasonografia umożliwia badanie stawów równolegle z wykonywaniem testów klinicznych, co w sposób znaczący poprawia trafność badania funkcjonalnego. Dodatkowo mamy możliwość wykonywania zabiegów terapii manualnej i igłoterapii pod kontrolą USG, monitorowania procesu terapeutycznego oraz obiektywną ocenę postępów terapii. Ułatwia nam to postawienie trafnej diagnozy, przyczynia się do skutecznego leczenia oraz wykrycie ewentualnych przeciwwskazań do terapii.

Jedna z kompleksowych metod leczenia manualnego wykorzystywana przez fizjoterapeutów w celu eliminacji stanów bólowych oraz przywrócenia fizjologicznych warunków w obrębie układu mięśniowo – szkieletowego. Metoda ta opiera się głównie na technikach mobilizacji stawów oraz technikach rozluźniających nadmiernie napięte tkanki miękkie (mięśnie, torebki stawowe, więzadła).

Metoda McKenzie – metoda leczenia zaburzeń mechaniki kręgosłupa, zespołów bólowych, oraz schorzeń stawów obwodowych i kończyn. Wskazania do leczenia metodą McKenziego jest dyskopatia w stanie ostrym jak i przewlekłym. Sprawdza się także w zaburzeniach mechaniki – zespół dysfunkcyjny i posturalny w/g McKenziego. Zawiera część diagnostyczną i terapeutyczną. Po ustąpieniu objawów koncentruje się na profilaktyce. Wysoka skuteczność i powtarzalność wyników części diagnostycznej, jej stosowanie jako pierwszej, wydaje się być celowe dla określenia przyczyn dolegliwości. Metoda ta sprawdza się w sytuacjach, w których inne metody fizjoterapeutyczne nie mają zbyt wiele do zaoferowania – np.: skolioza reflektoryczna, kręcz szyi (mogą wystąpić w przebiegu dyskopatii). Istotą metody jest to, że pozwala ona wielu Pacjentom samodzielnie, po odpowiednim wyedukowaniu, radzić sobie z bólem. Celem nadrzędnym jest zabezpieczenie Pacjenta przed nawrotem dolegliwości. W terapii wykorzystuje się czynniki mechaniczne generowane siłami samego Pacjenta, jak i szeroką gamę technik manualnych. Zasadą jest, stosowanie najpierw indywidualnie dobranych ćwiczeń, a jeśli to konieczne, dodatkowo Terapii Manualnej – po wykluczeniu wszelkich przeciwwskazań do jej zastosowania.

PNF jest koncepcją posiadającą własną filozofię i zasady pracy z Pacjentem. Podstawowym celem terapii jest praca nad funkcją, której chory potrzebuje. Zakres ruchu, siła mieśniowa mają ogromne znaczenie w większości metod. PNF wyróżnia filozofia która zawiaduje całym procesem terapeutycznym. Tu na pierwszym miejscu stawiamy funkcję. Koncepcja to skupia się na mocnych stronach Pacjenta i traktuje go całościowo. Motywuje to do działania i nie ogranicza. To Pacjent wyznacza cele a terapeuta jest tylko doradcą.
PNF to nie tylko wzorce kończyn ćwiczone z oporem To całe spektrum działań globalnych na macie, nauka chodu jak również działania bardziej lokalne skupione na ćwiczeniach mięśni mimicznych, praca na oddechu, nauka żucia i połykania.

Koncepcja PNF skutecznie wykorzystywana jest w pediatrii ze względu na dużą plastyczność mózgu dając zaskakujące efekty podczas trwania terapii. Opiera się na indywidualnym i funkcjonalnym podejściu do każdego dziecka. Największe sukcesy w terapii możliwe są tylko przy odpowiedniej współpracy rodziców z całym sztabem wykwalifikowanych specjalistów (fizjoterapeuta, lekarz, psycholog, logopeda).

Celem metody PNF jest
poprawa koordynacji i równowagi dziecka, zwiększenie siły i wytrzymałości mięśniowej, poprawa techniki chodu, polepszenie czucia głębokiego, zwiększenie zakresów ruchu.

Dla kogo metoda PNF?

• Mózgowym porażeniem dziecięcym,
• Uszkodzenie centralnego układu nerwowego,
• Przepukliną oponowo – rdzeniowa,
• Zespół Downa,
• Rdzeniowy zanik mięśni,
• Dystrofia mięśniowa,
• Wady postawy/ Skoliozy

System Briana Mulligana z Nowej Zelandii jest specjalistyczną metodą diagnostyczno – terapeutyczną ciągle rozwijającą się wraz z postępem medycyny i rozwojem badań naukowych. Nowatorskie podejście jego konceptu polega m.in. na połączeniu ruchu biernego wykonywanego przez terapeutę i ruchu czynnego wykonywanego przez Pacjenta. Mulligan uważa m.in, że zmiany w obrębie segmentu ruchowego mogą powodować ograniczenia ruchu i ból w czasie jego wykonywania. Zaburzenia w mechanice poszczególnych elementów segmentu ruchowego mogą wpływać na siebie wzajemnie, ale ich analiza powinna odbywać się w odniesieniu do całego segmentu ruchowego. Koncepcja Mulligana zakłada: „całkowitą bezbolesność podczas stosowania technik kinezyterapeutycznych”, funkcjonalne obciążenie powierzchni stawowych siłą grawitacji; ” łączenie ruchu biernego, mobilizacyjnego w płaszczyźnie powierzchni stawowych z czynnym ruchem kątowym w tym samym stawie”; „stosowanie docisku na końcu zakresu bezbolesnego ruchu”; ” wykonanie odpowiedniej liczby powtórzeń wyżej wymienionej procedury terapeutycznej”; polecenie „zadania domowego” dla Pacjenta, polegającego na wykonywaniu indywidualnie dobranych ćwiczeń. Kryteria oceny stanu pacjenta w tej metodzie zasadniczo nie różnią się od stosowanych przez innych terapeutów. Badaniu podlega określenie zakresu ruchu czynnego i biernego ze sprawdzeniem czucia końcowego, „ślizgu stawowego” oraz siły i elastyczności mięśni. Zwiększenie zakresu ruchomości i zmniejszenie dolegliwości bólowych oznacza znalezienie właściwego kierunku leczniczego.

Metoda NDT – Bobath największe zastosowanie w leczeniu dorosłych znalazła w przypadku Pacjentów po udarze mózgu. Koncepcja ta, to badania i terapia Pacjentów z zaburzeniami centralnego układu nerwowego (CUN) rozwiązująca problemy z zaburzeniami funkcji, ruchu i tonusu mięśniowego. Szczególny nacisk kładzie się na normalizację napięcia mięśni odpowiadających za prawidłową postawę i prawidłowy wzorzec ruchowy. Koncepcja Bobath od samego początku zwraca szczególną uwagę na konieczność prawidłowych oddziaływań na Pacjenta. Już na intensywnej terapii wszystkie oddziaływania lekarskie, pielęgniarskie oraz fizjoterapeutyczne muszą być wykonywane tak, aby nie utrwalać patologii. Niezmiernie istotne jest torowanie pozytywnych wzorców postawnych i ruchowych, wykorzystując różnorodne zasady należące do koncepcji  NDT.

Jest kompleksowym sposobem usprawniania, stosowanym u dzieci z problemami neurologicznymi, ortopedycznymi i genetycznymi. Można ją stosować u noworodków jak i dzieci z opóźnionym rozwojem. Przez lata koncepcja była modyfikowana zgodnie z nowymi odkryciami, obserwacją i doświadczeniami z zakresu medycyny – głównie neurofizjologii tak, że z powodzeniem może być również wykorzystana w rehabilitacji u osób dorosłych z różnego rodzaju zaburzeniami ruchu.

Główne cele tej metody to:

• normalizacja napięcia mięśniowego,
• hamowanie patologicznych odruchów, np. przez odpowiednie ułożenie,
• stymulacja do wykonywania automatycznych reakcji i prawidłowych czynności ruchowych, niezbędnych do osiągnięcia samodzielności,

Wszystkie wykonywane czynności kontrolowane są dłońmi terapeuty. Ruch prowadzony jest wolno i stopniowo, tak aby dziecko mogło włączyć się do prowadzonej terapii.

Do spełnienia powyższych celów służą tzw. punkty kluczowe, znajdujące się na ciele dziecka, należą do nich: głowa, bark i biodra. Terapeuta uczy wykształcać prawidłowe reakcje prostowania i równowagi, co prowadzi do opanowania czynności zgodnych z sekwencją rozwojową. Aby założenia zostały spełnione konieczne jest odpowiednie dopasowanie sposobów wspomagania do potrzeb i możliwości Pacjenta, dlatego program prowadzonej terapii jest indywidualny, wraz z osiągniętymi postępami modyfikowany.

Bardzo ważna jest ścisła współpraca z rodzicami, którzy powinni pilnować, aby dziecko powtarzało i wykorzystywało w życiu codziennym czynności, które zostały już opanowane i te, nad opanowaniem których pracuje. Istotne jest, aby terapia nie wywoływała u dziecka uczucia stresu czy braku bezpieczeństwa.

Koncepcja ta zwraca uwagę na prawidłową pielęgnację i wykonywanie wszystkich innych czynności od samego początku trwania choroby.

Terapia metodą NDT-Bobath umożliwia dziecku wszechstronny rozwój, aby mogło uzyskać jak największą niezależność w życiu oraz aby mogło maksymalnie wykorzystać swoje możliwości.

Wykorzystano materiały:

1.Matyja M., Domagalska M.: Podstawy usprawniania neurorozwojowego według Berty i Karela Bobathów. Śląska Akademia Medyczna, Katowice 1997
2.www.ndt-bobath.pl
3.www.fizjoterapia.pl

Traumatologia sportowa jest dziedziną medycyny, która zajmuje się leczeniem specyficznych urazów związanych z uprawianiem danej dyscypliny sportowej. Wyczynowy jak i amatorski sport niesie za sobą ryzyko urazów. Cały nasz zespół wspiera aktywny tryb życia więc murem stajemy do walki z kontuzjami naszych sportowców przez poprawę propriocepcji, skutecznym leczeniu bólu, walką z przeciążeniami, zerwanymi więzadłami, naderwanymi mięśniami i przygotowaniem sportowców do sezonu startowego.

Sukces zależy od wyniku. Wynik od możliwości, a możliwości od dobrego przygotowania.

Metoda Ackermanna to bardzo precyzyjna i kompleksowa metoda leczenia manualnego stawów kręgosłupa, cechująca się szybką i celową diagnostyką. Terapia oparta jest na bardzo dokładnej diagnozie stanu układu kostnego oraz skutecznym postępowaniu terapeutycznym. Każdy ruch w tej terapii charakteryzuje się precyzją i dokładnością dając zamierzony efekt. Metoda pozwala na bardzo wybiórcze działanie, dlatego zostaje odblokowany tylko i wyłącznie ten krąg, który powodował ból i dolegliwości Pacjenta. Metoda znalazła zastosowanie w: bólach głowy, szyi i kończyn pochodzenia kręgosłupowego, przepuklinach krążka międzykręgowego, rwie kulszowej, udowej, ramiennej, bólach w obrębie miednicy.

Dry Needling(sucha igłoterapia) czyli igłoterapia punktów spustowych. Zabieg ten ma na celu neutralizowanie nadmiernej aktywności punktów spustowych.
Terapeuta z wielką precyzją (czasem co do milimetra) dokonuje delikatne wkłucie drażniąc struktury odpowiedzialne za proces chorobowy.

Większość bólu który doświadczamy wynika z przeciążeń, uszkodzeń tkanek miękkich. Diagnozowanie zaburzeń w obrębie więzadeł, ścięgien, powięzi oraz mięśni oparte jest w większości na badaniu funkcjonalnym ze szczególnym uwzględnieniem dysbalansu mięśniowego. Leczenie oparte jest na technikach energizacji mięśni, mięśniowo – powięziowym rozluźnieniu, technikach aktywnego rozluźniania, treningu głębokiej stabilizacji, terapii punktów spustowych.

Kinesiology Taping to metoda terapeutyczna stosowana w leczeniu schorzeń ortopedycznych, neurologicznych i układu mięśniowo-szkieletowego. Dwadzieścia pięć lat temu w Japonii Dr KENZO KASE stworzył i rozwinął KINESIOTAPING jako efektywną terapię problemów stawowych i reumatyzmu. Kinesiology Taping to metoda terapeutyczna stosowana w leczeniu schorzeń ortopedycznych, neurologicznych i układu mięśniowo-szkieletowego. Jej istotą jest ocena patologii w obrębie układu mięśniowo-szkieletowego, a następnie zastosowanie w rehabilitacji bólu przewlekłego, stanów zapalnych, osłabienia siły mięśniowej, deformacji stawowych i innych schorzeń obejmujących mięśnie szyi, tułowia oraz kończyn. Dysfunkcje stawowe są w większości powodowane przez nierównowagę mięśniową, którą możemy wyrównywać odpowiednio aplikując plaster. Ten sposób myślenia daje nieograniczone możliwości pracy z Pacjentem z zastosowaniem plastra. Możliwości stosowania to nie tylko fizjoterapia sportowa, ale użyteczność technik w pracy z Pacjentem bólowym, z obrzękami. Metoda znalazła zastosowanie w przypadku pracy z blizną np. pooperacyjną, stosowana jest u kobiet w ciąży, w terapii neurorozwojowej i neurologicznej.

Wpływ tapingu:
1.Na funkcje mięśni:

• redukcja zmęczenia mięśni,
• poprawa funkcji mięśni nadmiernie rozciągniętych,
• zmniejszenie wzmożonego napięcia mięśniowego,
• zwiększenie zakresu ruchu,
• usunięcie bólu.

2. Na funkcje układu limfatycznego:

• usprawnienie krążenia krwi i chłonki,
• zmniejszenie zastojów tkankowych,
• zmniejszenie stanów zapalnych,
• otwarcie drenażu limfatycznego pod skórą,
• zmniejszenia nienaturalnego czucia skóry i mięśni.

3. Na funkcje stawów:

• zmniejsza niewłaściwe ustawienie spowodowane dysbalansem mięśniowym,
• zwiększa zakres ruchu,
• zmniejsza odczucia bólowe,
• normalizuje napięcie mięśniowe i powięziowe.

W trakcie przygotowań…

Pilates może ćwiczyć większość z nas. To jeden z najbardziej otwartych i przyjaznych treningów. Polecany jest bez względu na wiek, kondycję i możliwości ciała. Gdybyśmy chcieli przyjrzeć się uczestnikom zajęć pilatesu, zobaczymy tam cały przekrój społeczeństwa: od młodzieży po starsze osoby, kobiety i mężczyzn, sportowców i amatorów.

Pilates to ćwiczenia przyjazne także osobom z niektórymi problemami zdrowotnymi. Jest między innymi zalecany tym, którzy cierpią na różne zwyrodnienia i wady kręgosłupa. Pilates pozwala wzmocnić mięśnie pleców i tym samym odciążyć kręgosłup. Większość osób uważa, że dzięki ćwiczeniom dolegliwości bólowe znacząco się zmniejszyły lub zostały całkowicie wyeliminowane. Mało kto wie, że pilates jest idealną „rehabilitacją” po niektórych urazach. Wiedzą to sportowcy, którym często zaleca się przerwanie intensywnych treningów po kontuzji i rozpoczęcie zajęć z pilatesu. Wszystko po to, by nie dać mięśniom odpocząć, ale dbać o kondycję nawet podczas przerwy od profesjonalnego trenowania

To najpopularniejszy masaż, który w zależności od formy – intensywności może być leczniczy, relaksacyjny, pobudzający. Stosowane techniki oddziałują bezpośrednio na skórę, tkankę podskórną, mięśnie, więzadła, torebki stawowe, a także bezpośrednio na układ krwionośny, nerwowy i limfatyczny.

Masaż sportowy to nieodłączny element odnowy biologicznej, który jest wykorzystywany w profesjonalnych programach treningowych. Celem tego masażu jest usunięcie przemęczenia powstałego na skutek intensywnego wysiłku fizycznego, regeneracja i rozluźnienie mięśni i zwiększenie wydajności trenowanego organizmu. Dobry masażysta skupia się na indywidualnych potrzebach zawodnika i jest w stanie pielęgnować jego aparat ruchu, utrzymując go na stale sprawnym poziomie. Efektem będzie lekkość, moc, większa elastyczność i zmniejszenie bolesności mięśni. W przypadku istniejącego urazu, masaż sportowy da nam możliwość szybszego powrotu do sprawności.

Ma na celu usprawnienie przepływu limfy, a tym samym zapobieganie powstawaniu chorób spowodowanych jej zastojem. Drenaż limfatyczny polega na mechanicznym przepchnięciu zalegającej chłonki w kierunku węzłów chłonnych. Pomaga to likwidować obrzęki żylne, wysięki limfatyczne, przyśpiesza resorpcję siniaków i krwiaków. Działa również oczyszczająco na cały organizm, usuwa zbędne produkty przemiany materii. Stosowany jest również po przebytych chorobach zakaźnych, nowotworowych, po terapii sterydowej czy też jako efekt wspomagający odchudzanie.